امین شاهوردی؛ محمدعلی اژهای
دوره 6، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 111-130
چکیده
در این جستار منطق رواقی و تعبیری که در نیمة نخست قرن بیستم از این منطق صورت گرفت بررسی میشود. از آنجا که نخستین محققان در این دوره بر اساس پیشفرضهای منطق جدید با منطق رواقی مواجه شدند، این رویکرد را کلاسیک نامیدهایم و سعی کردهایم تعابیری را که این رویکرد از ادات اصلی منطق رواقی یعنی نفی، عطف، فصل، و شرطی بهدست داده است بررسی ...
بیشتر
در این جستار منطق رواقی و تعبیری که در نیمة نخست قرن بیستم از این منطق صورت گرفت بررسی میشود. از آنجا که نخستین محققان در این دوره بر اساس پیشفرضهای منطق جدید با منطق رواقی مواجه شدند، این رویکرد را کلاسیک نامیدهایم و سعی کردهایم تعابیری را که این رویکرد از ادات اصلی منطق رواقی یعنی نفی، عطف، فصل، و شرطی بهدست داده است بررسی کنیم. در مورد هر ادات، در پرتو کارهای جدید بر روی منطق رواقی، نارساییهای برداشت کلاسیک نشان داده شده است. در پایان این جستار توضیح میدهیم که برداشت کلاسیک از ادات نفی و عطف بهلحاظ جدول ارزش صحیح است هرچند مفاهیم رواقی یادشده را تماماً نمیرساند. همچنین نشان خواهیم داد که برداشت کلاسیک از اداتهای فصل و شرطی در مواردی نادرست بوده است.