روح الله ابراهیم پور اصفهانی؛ مقداد قاری
چکیده
جملات موری جملاتی مانند "p اما من باور ندارم که p" یا "p اما من باور دارم که چنین نیست که p" هستند، که علیرغم ممکن الصدق بودن محتوای آنها اظهار یا باور به آنها با نوعی پوچی همراه است. ادعا میشود این جملات تنها در صورتی که در قالب زمان حال اظهار یا باور شوند پوچ خواهند بود و در صورتی که آنها در قالب زمان گذشته یا آینده اظهار شوند اظهارشان ...
بیشتر
جملات موری جملاتی مانند "p اما من باور ندارم که p" یا "p اما من باور دارم که چنین نیست که p" هستند، که علیرغم ممکن الصدق بودن محتوای آنها اظهار یا باور به آنها با نوعی پوچی همراه است. ادعا میشود این جملات تنها در صورتی که در قالب زمان حال اظهار یا باور شوند پوچ خواهند بود و در صورتی که آنها در قالب زمان گذشته یا آینده اظهار شوند اظهارشان پوچ نخواهد بود. ما در این مقاله میکوشیم به تحلیل صورتهای زمانی مختلف جملات موری در زمانهای گذشته، حال و آینده بپردازیم. برای این منظور از منطقی استفاده میکنیم که ترکیبی از منطقهای زمان و باور است. سپس با صورتبندی جملات موری در زمانهای مختلف نشان میدهیم که بر خلاف ادعای مرسوم صورتهای گذشته و آینده این جملات لزوما پوچ نخواهند بود. در نهایت به معرفی شرایط لازم و کافی پوچی جملات موری در زمانهای گذشته، حال و آینده میپردازیم.
