1استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه بیرجند (نویسندة مسئول)
2کارشناس ارشد فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه تهران
چکیده
منطق طریق اولایی نوع خاصی از منطق صوری است که استدلال‌های آن، برخلاف منطق ارسطویی متعارف، دارای چهار حد است که به واسطة آن‌ها پس از مقایسة دو شخص، چیز یا کار با هم، حکم یکی به دیگری نیز نسبت داده می‌شود و یا از آن سلب می‌شود. این منطق را می‌توان، به رغم باور آوی سیون، به‌وفور در آیات قرآن یافت؛ تا آن‌جا که می‌توان این صورت از منطق را منطق غالب در آیات قرآن قلمداد کرد. در تحقیق حاضر، پس از مقدمه‌ای در باب منطق طریق اولایی، به بررسی این نوع منطق در آیات قرآن می‌پردازیم.
ابتدای صفحه