نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پردیسِ فارابیِ دانش‌گاهِ تهران

2 دانشجویِ ارشدِ فلسفه پردیسِ فارابیِ دانشگاهِ تهران

چکیده

به‌باورِ هگل، منطق نمی‌تواند ازپیش برایِ تعیّناتِ اندیشه صورتی برسازد، بل‌که هر تعیّنی صورتِ ویژه‌یِ خود را دارد. جوهره‌یِ دگرگون‌شده‌یِ روح در منطقِ سنّتی احساس نمی‌شود و به‌همین‌سببْ منطقِ سنّتی به تعیّناتِ پیشینِ روحْ دل‌خوش است ولذا نه می‌تواند تعیّناتِ جدیدِ روح را مفهومی کند، و نه متافیزیکِ ویژه‌ای برایِ هر قومبرسازد. چُنین منطقی به‌سببِ ناتوانیِ در مفهوم‌سازی سرانجام به شکاکیّت منجر خواهد شد.
در این نوشتار تبیین نموده ایم که چگونه منطقِ معرفت‌شناختی-وجودشناختیِ هگل سرشتِ اندیشه را دگرگون می‌سازد.از نظر او،رسالت منطقنه اندیشه‌ورزیِ صوریِ صِرفْ، بلکه یگانه‌گرداندن و این‌همان‌نمودنِاندیشه با«وجود» است. از این رو منطقِ ویافزون بر اینکهدارای محتوا است،محتوایِ آن تعیّناتِ اندیشه‌ورزی را نیز آشکار می‌سازد. منطقِ هگل یک نظامِ فلسفیِ کامل را دربَر دارد، و به‌سببِ کارآمدی در مفهوم‌سازی برایِ تمامیِ تعیّناتِ روح؛ اندیشه را به جست‌وجویِ یک متافیزیکِ نظام‌مند وامی‌دارد، بنابراین در منطقِ معرفت‌شناختی-وجودشناختیْ متافیزیک شدنی است بی‌آن‌که به دامِ دگماتیسمی که کانتْ ما را از آن پرهیز داده-امّا خود در آن گرفتار شده-بود، گرفتار شویم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Hegel’s Logic as an epistemological-ontological method for unification of thought and being

نویسندگان [English]

  • hasan mehrnia 1
  • Majid Zamani 2

1 Assistant Professor, Farabi Campus, University of Tehran

2 Graduate student of philosophy at Farabi Campus, University of Tehran.

چکیده [English]

From his viewpoint, logic cannot in advance shape a fixed form for determination of thought; because every determination had its own special form. The transformation ofsoul (Geist) can't be apprehend within traditional logic, so it clings to earlier forms of Geist and as a result, neither it can comprehend new manifestations and determinations of Geist, nor can it form a native metaphysic for each Folkaccording toGeist’s determination for them. Such logic will turn finally to skepticism.
In the following paper, it will be explained how Hegel's epistemological- ontological logicis trying to transformthe nature of thought. In his opinion, the role of logic is not merely speculation, but also identifies and unification of thought with Being. Therefore, his logic alongside possessing content, determinate the content of thought. Hegelian logic is a complete philosophical system, capable of conceptualizing every Geist's unique determination.By his ontological-epistemological logic, Hegel finds metaphysic as a possible science, without entanglementin Kantian dogmatism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Formal logic
  • Aristotle
  • Formalism
  • Transcendental logic
  • Kant
  • Hegel
  1. ارسطو، (1398) ارگانون، ترجمه‌یِ میرشمس‌الدّین ادیب‌سلطانی، تهران: نگاه
  2. اردبیلی، محمدمهدی و حسینی مسعود، (1398) ایدئالیسمِ آلمانی، تهران: سَمْت
  3. اکریل، جی إل، (1380) ارسطویِ فیلسوف، تهران: حکمت
  4. آمریکس، کارل، (1398) ایدئالیسمِ آلمانیْ راه‌نمایِ کمبریج، ترجمه‌یِ حسنِ مرتضوی، تهران: علمی و فرهنگی
  5. آرنور، آنتوان و نیکول، پی‌یر، (1399)، منطق یا فنّ اندیشیدن، ترجمه‌یِ علیرضا اسدی، تهران: ققنوس
  6. انوار، سیّدعبدالله، (1397)، تعلیقهْ بر أساسُ الإقتباسِ خواجه نصیرالدّینِ طوسی، تهران: مرکز
  7. پیپین، رابرت بی، (1398) ایدئالیسمِ هگلْ خوشنودی‌هایِ خودآگاهی، ترجمه‌یِ سیّد مسعودِ حسینی، تهران: کرگدن
  8. جعفری، محمدرضا، (1395)، فرهنگِ نشرِ نو، تهران: 1395
  9. ذاکرزاده، ابوالقاسم، (1392) فلسفه‌یِ هگل، تهران: نشرِ الهام
  10. راس، دیوید، (1377)، ارسطو، ترجمه‌یِ مهدیِ قوام‌صفری، تهران: فکرِ روز
  11. ردینگ، پل، (1395)، هگلْ دانش‌نامه‌یِ فلسفیِ استنفورد، ترجمه‌یِ محمدمهدیِ اردبیلی، تهران: ققنوس
  12. سی سالُمن، رابرت و هیگینز، ام، راتلج جلدِ ششْ عصرِ ایدئالیسمِ آلمانی، تهران: حکمت
  13. کانت، ایمانوئل، (1362)، سنجشِ خردِ ناب، ترجمه‌یِ میرشمس‌الدّین ادیب‌سلطانی، تهران: امیرکبیر
  14. مجتهدی، کریم، (1389)، افکارِ هگل، تهران: پَژوهشگاهِ علومِ انسانی و مطالعاتِ فرهنگی
  15. _________، (1380)، پدیدارشناسیِ روح برحسبِ نظرِ هگل، تهران: علمی و فرهنگی
  16. _________، (1395)، درباره‌یِ هگل و فلسفه‌یِ او مجموعه مقالات، تهران: امیرکبیر
  17. مصلح، علی‌اصغر، (1395)، هگل، تهران: علمی و فرهنگی
  18. مک اینتایر، السدیر، (1393)، درپِیِ فضیلت، ترجمه‌یِ حمیدِ شهریاری و محمّدعلیِ شمالی، تهران: سَمْت
  19. نبوی، لطف‌الله، (1398)، مبانیِ منطقِ جدید، تهران: سَمْت
  20. _________، (1398)، مبانیِ منطق و روش‌شناسی، تهران: دانش‌گاهِ تربیّتِ مدرّس
  21. ویتگنشتاین، لودویگ، (1394) رساله‌یِ منطقی-فلسفی، ترجمه و شرح: سروشِ دباغ، تهران: هرمس
  22. هارتناک، یوستوس، (1397)، درآمدی بر منطقِ هگل، ترجمه‌یِ حسینِ مافی‌مقدّم، تهران: نقدِ فرهنگ
  23. هگل، گئورگ ویلهلم، (1399) پ، پدیدارشناسیِ روح، ترجمه‌یِ سیّدمسعودِ حسینی و محمدمهدیِ اردبیلی، تهران: نشرِ نِی
  24. _____________، (1399) م، دانشِ منطق، ترجمه‌یِ ابراهیمِ ملک‌اسماعیلی، تهران: نگاه
  25. _____________، (1392)، دانش‌نامه‌یِ علومِ فلسفی، ترجمه‌یِ حسنِ مرتضوی، تهران: لاهیتا
  26. _____________، (1397)، درس‌نامه‌هایی درباره‌یِ منطق، ترجمه‌یِ بهمنِ اصلاح‌پذیر، تهران: روزآمد

       أرموی، قاضی سراج الدّین، (2019)، شرح الإشارات و التّنبیهات، قم: دار زین العابدین

  1. الحلّی، حسن بن یوسف، (1391)، الجوهر النضّید، قم: بیدار
  2. الحیدری، السیّد رائد، (1397)، المقرّر فی شرح منطق المظفّر، قم: ذوی القربی
  3. الرّازی، فخرالدّین، (1381)، منطق الملخّص، تهران: دانش‌گاهِ امام صادق(ع)
  4. عبدالفتاح إمام، إمام، (2007)، المنهج الجدلی عند هیجلْ دراسة لمنطق هیجل، بیروت: دار التنویر
  5. نجیب محمود، زکی، (2020)، المنطق الوضعی، نجف: مؤسسة الصادق للطباعة و النشر
  6. Bohnet, Clayton, (2015), Logic and the limit of philosophy in Kant and Hegel, USA: Fardham University
  7. Hiben, John Giber, (2000), Hegel’s Logic: AN Essay in interpretation, Canada: Batoche Books Limited
  8. Houlgate, Stephen, (2006), The Opening of Hegel’s Logic, USA: Purdu University
  9. Pipin, Robert B, (2019), Hegel’s Realm of Shadows, USA: The University of Chicago