نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه- منطق، دانشگاه تربیت مدرس

2 استادیار گروه فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

بر اساس ماینونگی‌‌گرایی وجهی هر آن‌چه می‌‌توان به آن التفات داشت یک شیء است، حتی اگر وجود نداشته باشد. نیز، وجود صفتی معمولی هم‌چون دیگر صفات است. بسته به این‌که شیئیت یک شیء مبتنی بر اعمال، رفتار و افکار یک عامل شناختی باشد یا نه، دو رویکرد متفاوت در ماینونگی‌‌گراییِ وجهی خواهیم داشت: 1. رویکرد واقع‌گرایانه که طبق آن اشیای ناموجود، مستقل از این‌که مورد التفات قرار بگیرند یا نه، به دامنۀ اشیا تعلق دارند و صفاتی را که به داشتن آن توصیف می‌‌شوند در جهان‌‌هایی که التفات مورد نظر را محقق می‌‌سازند دارند؛ 2. رویکرد ضد‌واقع‌گرایانه که طبق آن اشیای ناموجود، بسته به این‌که مورد التفات قرار گیرند، به دامنۀ اشیا تعلق خواهند داشت و در صورتی که مورد التفات قرار نگیرند اصلاً شیء نیستند که صفاتی داشته باشند. در این نوشتار، علیه ماینونگی‌‌گراییِ وجهیِ ضد‌واقع‌گرایانه پریست نقدهایی را مطرح می‌کنیم و تعبیری متفاوت از رویکرد اخیر را پیشنهاد خواهیم کرد. آن‌چه دیدگاه ما را از دیدگاه پریست متمایز می‌‌کند این ادعاست که اشیای ناموجود در رویکرد ضد‌واقع‌گرایانه اشیایی ناکامل‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Anti-Realist Modal Meinongianism: Incomplete Objects

نویسندگان [English]

  • Behnam Zolqadr 1
  • Davood Hosseini 2

1 PhD Student, Philosophy Department, Tarbiat Modares University

2 Assistant Professor, Philosophy Department, Tarbiat Modares University

چکیده [English]

According to Modal Meinongianism, whatever is intendable is an object and existence is an ordinary property. There are two different approaches to Modal Meinongianism, in vitue of whether the objecthood of an object is dependent on behaviors or thoughts of cognitive agents or not: (1) the realist approach, according to which, fictional objects belong to the domain of object and have their properties independent of whether they are intended or not. (2) Anti-realist approach, according to which, fictional objects belong to the domain of object only if they are intended. Otherwise they are not object and thus no properties are ascribed to them. In this essay we will raise some objections to Priest’s anti-realist Modal Meinongianism, and then we propose a different anti-realist approach. In our account of anti-realist Modal Meinongianism fictional objects are considered as incomplete objects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • realism
  • Modal Meinongianism
  • Incomplete Object
  • Non-Existent Object
  • reference
ذوالقدر، بهنام و فرشته نباتی (1390). «جهان‌های ناممکن و متون التفاتی از نگاه پریست»، منطق پژوهی،
س 2، ش 1.
 
Anderson, A. R., N. D. Belnap, Jr. and J. M. Dunn (1992). Entailment, Volume II.
Berto, F. (2012). existence as a real property, Springer.
Miller, A. (2003). ‘The Significance of Semantic Realism’, Synthese, Vol. 136, No. 2.
Miller, A. (2014). ‘Realism’, The Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford, CAa, http://plato.stanford.edu/entries/realism.
Priest, G. (2005). Towards Non-Being, Oxford: Oxford University Press.
Priest, G. (2011). ‘Creating non-existents’ In truth in fiction, OntosVerlag.
Quine, W. V. O. (1948). ‘On What There Is’, Review of Metaphysics, No. 48.
Russell, B. (1905b). ‘On Denoting’, Mind, No. 14.