نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• سید محمد علی حجتی ¹
• کسری فارسیان ²

¹ عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس

² گروه فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

اینکه اشیاء متعارف در جهان ما تغییر می‌کنند موضوعی‌ست که تصدیق آن برای هرکسی بدیهی بنظر می‌رسد. مثلا نوک مداد در دست ما می‌تواند بشکند، اما ما مداد را همان مداد قبل بدانیم؛ با این تغییر که نوکش اکنون شکسته است. اما این موضوع اصلا به این سادگی نیست. در طول تاریخ متافیزیک همواره کسانی بوده‌اند-پارمنیدس، ملیسوس، زنون، مک‌تاگارت، پیتر گیچ و برتراند راسل- که وجود حرکت و تغییر در جهان را به همین معنای عرفی در ذهن ما، منکر شده‌اند. در سوی دیگر، جریان غالب فیلسوفان سعی داشته‌اند برای وجود حرکت و تغییر در جهان نظریات و استدلال‌های مستحکمی را ارائه کنند، مثلا رویکرد ارسطویی-سینوی از مهم‌ترین آن‌هاست. تقریر مشائی بر تمایز تغییرات ذاتی و عرضی تکیه می‌کند و نظریه‌ی حرکت‌اش را بسط می‌دهد. در این مقاله سعی داریم نشان دهیم هردو رویکرد سلبی و ایجابی بالا، با شکست مواجه‌اند؛ شکست آن‌ها نه لزوما بخاطر ضعف استدلال‌های‌شان، بلکه بخاطر پذیرش یک منطق اشتباه بعنوان مبنای متافیزیک‌شان اتفاق می‌افتد. این مقاله تلاشی برای نشان دادن برتری منطق فراسازگار بر منطق کلاسیک در توضیح مسئله‌ی حرکت است.

کلیدواژه‌ها

• متافیزیک تغییر
• اینهمانی شئ در طول زمان
• نظریه‌ی حرکت مشائی
• فراسازگاری
• تناقض

موضوعات

• فلسفه منطق

عنوان مقاله [English]

Paraconsistency and Aristotlean-Avecinnian account of the identity across change

نویسندگان [English]

• Seyyed Mohammad Ali Hodjati ¹
• kasra Farsian ²

¹ member of philosophy Dept.Tarbiat Modares University

² Dept. of Philosophy, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

چکیده [English]

It is obvious that things are subject to change in our world. For example, the nib of a pencil may be broken; however, the pencil is the same pencil as before, with the only change that its nib is now broken. However, the problem is not so simple. During the history of metaphysics, there have been those- such as Parmenides, Melissus, Zenon, McTaggart, Geach, Russell- who rejected change and motion in such a customary sense. On the other hand, philosophers’ mainstream has tried to represent views and sound arguments for the existence of motion and change, for instance, Aristotelian-Avicennian approach is one of the most important of them. The peripatetic account relies on the distinction of essence and accidence and develops its theory of motion. In this paper we try to show that both positive and negative approaches mentioned above are defeated; their defeat is not due to the weakness of their arguments but is rooted in the wrong logic selected for the base of their metaphysics. This paper is an endeavor to show the advantage of paraconsistent logic relative to classical logic in explaining the problem of change.

کلیدواژه‌ها [English]

• metaphysics of change
• identity over time
• peripatetic theory of motion
• paraconsistency
• contradiction