نوع مقاله : ترجمه و نقد

نویسنده

عضو هیئت علمی فلسفه علامه طباطبایی

چکیده

دئودوروس از منطق‌‌دانان به‌نام مگاری است. تعاریف خاص او از مفاهیم موجه (ضرورت، امتناع، و امکان) تعاریفی زمانی و متناسب با موضع دترمینیستی اوست. از میان تعاریف موجهاتی دئودوروس، آن‌چه بیش از همه مورد بحث قرار گرفته تعریف امکان است. دئودوروس می‌گوید ممکن آن چیزی است که هست یا خواهد بود به عبارت دیگر هیچ ممکنی نیست که هرگز محقق نشود. این تعریف با درک شهودی از امکان هم‌خوانی ندارد لذا او برای پشتیبانی از مفهوم موردنظر خود از امکان، استدلالی ارائه کرده است معروف به شاه‌برهان. در دوران معاصر برخی تلاش کرده‌اند با استفاده از منطق جدید این برهان را بازسازی کنند. در این‌جا درصدد ارائه بیانی روشن از این استدلال و بررسی دو مورد از مشهورترین این بازسازی‌ها (پرایور و رشر) هستیم.
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Master Argument Supports Diodoran Modalities

نویسنده [English]

  • Fereshteh Nabati

. Faculty Member of Philosophy Department, Allameh Universirty

چکیده [English]

Diodorus is a famous Megarian philosopher. He defines modal notions (necessity, impossibility, and possibility) in terms of temporal concepts. These definitions are consistent with his deterministic position. Among his modal definitions what is more discussed is possibility. He defines possible as that which either is or will be. In other words there is no possible thing that never be actualized. This definition is not commonsensical, so he supported his position with an argument called the Master Argument. Nowadays some have tried to reconstruct Master Argument with modern logic. Here we want to peruse two of them, i.e. Prior, Rescher.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Diodorus
  • Possibility
  • Master argument
  • Prior
  • Rescher
نبوی، لطف‌الله (1389). مبانی منطق فلسفی، تهران: دفتر نشر آثار علمی دانشگاه تربیت مدرس.
 
Alexander of Aphrodisias (1999). On Aristotie’s Prior Analytics, 1.14-22, Cornell University Press.
Aristtotle (1991). The Complete Works of Aristotle, The Revised Oxford Translation, Jonathan Barnes (ed.), Vol. 2.
Bobzien, Susanne (2004). Determinism and Freedom in Stoic Philosophy, Oxford University Press.
Bobzien, Susanne (2011). ‘Dialectical School’, The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Edward N. Zalta (ed.), URL <http://plato. stanford. edu/archives/ fall2011/entries/dialectical-school/>.
Boethius (1998). On Aristotle’s on Interpretation 9, Trans. David Blank and Norman Kretzmann, Cornell University Press.
Denyer, Nicholas (2009). ‘Diodorus Cronus, Modality, The Master Argument and Formalisation’, Humana Mente, Issue 8.
Epictetus (1925). The Discourses as Reported by Arrian, the Manual, and Fragments, Trans. W. A. Oldfather, Vol. 1. (Loeb Classical Library.) London and Cambridge, Mass.
Gaskin, Richard (1995). The Sea Battle and the Master Argument, New York: de Gruyer.
Hintikka, Jaakko (1964). ‘Aristotle and the ‘Master Argument’ of Diodorus’, American Philosophical Quarterly, Vol. 1, No. 2.
Kneale, M. and W. Kneale (1971). The Development of Logic, Oxford: Clarendon Press.
Mates, Benson (1961). Stoic Logic, University of California Press.
Prior, Arthur (1955). ‘Diodoran Modalities’, Philosophical Quarterly, Vol. 5, No. 20.
Prior, Arthur (1967). Past, Present, and Future, Oxford University Press.
Rescher, Nicholas (1966). ‘Aversion of the ‘Master Argument’ of Diodorus’, The Journal of Philosophy, Vol. 63, No. 15.
Sutula, John (1976). ‘Diodorus and the ‘Mastr Argument’’, The Southern Journal of Philosophy, Vol. 14, Issue 3.
Von Wright, G. H. (1979). The `Master Argument' of Diodorus, In E. Saarinen, R. Hilinen, I. Niiniluoto, and M. Provence Hintikka (eds.), Essays in Honour of Jaakko Hintikka, D. Reidel, Dordrecht.
Weidemann, Harmann (2008). ‘Aristotle, the Megarics, and Diodorus on the Notion of Possibility’, In American Philosophical Quarterly, Vol. 45. No. 2.
Zeller, Eduard (1882). ‘Über Den Kupieuwv des Megarikers Diodorus’, Sitzungberichte der Preussischen Akademie der Wissenschaften.