نوع مقاله : ترجمه و نقد
نویسنده
کارشناس ارشد فلسفة دین علامه طباطبایی
چکیده
جردن هوارد سوبل در مقالة ۱۹۸۷، و سپس در کتاب ۲۰۰۴ خود، نشان داد که استدلال هستی‌شناسیک جدیدی که گودل در سال ۱۹۷۰ پیشنهاد کرد با شکست وجهی مواجه است و درواقع صحیح نیست. سی. انتونی اندرسون در سال ۱۹۹۰ اصلاحاتی پیشنهاد کرد و در آن راه را بر اثبات قضایای سوبل بست و نشان داد که می‌توان روایتی از استدلال گودل داشت که با شکست وجهی مواجه نباشد. اما گراهام آپی با نقیضه‌ای که در سال ۱۹۹۶، و سپس ۲۰۰۰، مطرح ساخت نشان داد که استدلال هنوز نتایج نامطلوبی دارد و همچنان می‌توان در صحت آن شک داشت. الکساندر پراس نیز در مقالة ۲۰۰۹ خود از چند استدلال هستی‌شناسیک گودلی دفاع کرد که در برابر این نقیضه مصون هستند. در این مقاله، پس از اشاره‌ای کوتاه به استدلال هستی‌شناسیک گودل (روایت اسکات)، به انتقادات سوبل، اصلاحات اندرسون، نقیضة آپی و درنهایت استدلال‌هایی که پراس مطرح کرده است خواهم پرداخت.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
On Some Gödelian Ontological Arguments
نویسنده [English]
- Mahdi Ranaee
M.A. Philosophy of Religion, Allameh Tabatabaii University
چکیده [English]
In his 1987 paper, Jordan Howard Sobel showed that Gödel’s ontological argument faces modal collapse and, therefore, it is not sound. C. Anthony Anderson, in his 1990 paper, proposed an amended version of the argument in which modal collapse is blocked. In his parody, Graham Oppy, however, cast a serious doubt on the soundness of Anderson’s version. Alexander Pruss, however, in his 2009 paper, endeavored to block this parody by proposing some new Gödelian ontological arguments. In this paper, I will be trying to inquire into Gödel’s ontological argument, Sobel’s objections, Anderson’s emendations, Oppy’s parody, and Pruss’ ontological arguments.
کلیدواژه‌ها [English]
- Keywords: Gödel
- Ontological Argument
- God-like being
- positive property
)