نوع مقاله : ترویجی

نویسنده

دانشیار گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

تئوفراستس شاگرد و جانشین ارسطو، به‌جز شرح نظام منطقی استادش، برای تکمیل و غنای بیشتر این نظام دست به‌کار اصلاح و بسط آن هم شد. علاوه بر اینها او صورت‌هایی استدلالی را معرفی کرد که در آثار ارسطو یا اصلا ذکری از آنها وجود نداشت یا ارسطو تنها به اشاره‌هایی گذرا به آنها اکتفا کرده‌بود. یکی از این صورت‌های استدلالی که تئوفراستس مطرح کرد قیاس‌های دارای-حد-اضافه هستند. گرچه در ارگانون ارسطو می‌توان اشاره‌ای مختصر به این نوع استدلال را ملاحظه کرد ولی شرح و بسط این استدلال‌ها و نامگذاری خاص آنها مربوط به تئوفراستس است.
این شکل خاص استدلالی در نظام قیاسی ارسطو نمی‌گنجد. البته می‌توان برای برخی از انواع این استدلال‌ها معادل‌هایی در میان ضروب قیاس‌های ارسطویی یافت. ولی همه انواع آنها قابل تحویل به قیاس‌های حملی نیستند. به‌نظر می‌رسد طرح و بحث از قیاس‌های دارای-حد-اضافه ورود به منطق مرتبه دوم و ورود به بحث از نسبت میان مفاهیم و کلیات است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Theophrastus on prosleptic syllogisms

نویسنده [English]

  • Fereshte Nabati

Associate Professor, Department of Philosophy, Allameh Tabatabai University

چکیده [English]

Theophrastus, a student and successor of Aristotle, in addition to describing his master's logical system, also tried to reform and expand it. Furthermore, he introduced forms of argument that were either not mentioned at all in Aristotle's works or that Aristotle merely referred to in passing. One of these forms proposed by Theophrastus is prosleptic syllogisms. Although brief references to this type of argument can be found in Aristotle's Organon, the elaboration of these arguments and their specific naming is related to Theophrastus.
This particular form of argument does not fit into Aristotle's  system. Of course, for some of these types of arguments, equivalents can be found among the moods of Aristotelian syllogism. But not all of them can be reduced to categorical syllogism. It seems that the discussion of prosleptic syllogisms is beginning a second-order logic and a discussion of the relationship between concepts and universals.
Key words: Theophrastus, prosleptic proposition, prosleptic syllogism, second order logic

کلیدواژه‌ها [English]

  • Theophrastus
  • prosleptic proposition
  • prosleptic syllogism
  • second order logic
Aristotle. (1991). Complete Works (Aristotle). (J. Barnes, Trans.) Princeton University Press.
Bobzien, S. (2003). Logic. In B. Inwood (Ed.), Cambridge Companion to The Stoics. Cambridge University Press.
Bobzien, S. (2020). Ancient Logic. (E. N. Zalta, Ed.) Retrieved from The Stanford Encyclopedia of Philosophy: <https://plato.stanford.edu/archives/sum2020/entries/logic-ancient/>
Bochenski, J. M. (1951). Ancient Formal Logic (First Edition ed.). Amsterdam: North-Holland Pub. Co.
Huby, P. (2007). THEOPHRASTUS OF ERESUS SOURCES FOR HIS LIFE, WRITINGS (Vol. COMMENTARY VOLUME 2). LEIDEN • BOSTON: Brill.
Lejewski, C. (1961). On prosleptic syllogisms. Notre Dame Journal of Formal Logic( 2), 158–76.
Lejewski, C. (1976). On prosleptic premisses. Notre Dame Journal of Formal Logic( 17), 1–18.
Lerodiakonou, K. (2020, Winter). "Theophrastus". Retrieved from The Stanford Encyclopedia of Philosophy: <https://plato.stanford.edu/archives/win2020/entries/theophrastus/>
Malink, M. (2012, May ). FIGURES OF PROSLEPTIC SYLLOGISMS IN. The Classical Quarterly, 62 (1), 163 - 178. doi:10.1017/S0009838811000565
Prior, A. (1955). Formal Logic. Oxford: Clarendon Press.
Quine, W. V. (1948). On What There Is. The Review of Metaphysics, 2(5), 21-38.
William Kneale & Martha Kneale. (1962). The Development of Logic. Clarendon Press: Oxford University Press.
William Kneale & Martha Kneale. (1972). Prosleptic propositions and arguments. In S. M. Richard Walzer, Islamic Philosophy and the Classical Tradition (pp. 189-207). Columbia: University of South Carolina Press.